"En nu glijden Jan"

Op 15 februari 1988 won Jan Ykema zilver op de 500 meter sprint tijdens de Olympische Spelen in Calgary. Die zaterdagavond vierden wij feest op de Leidseweg en toen iedereen weg was rond 4 uur in de morgen begon in Calgary de 500 meter sprint. Wij horen het Mart Smeets nog zo roepen toen Jan overeind bleef na de laatste bocht: "en nu glijden Jan". Voor de liefhebbers, hij werd uiteindelijk tweede achter Uwe Jens May.

Calgary had toen de primeur van de eerste overdekte schaatsbaan die gebruikt werd tijdens de OS. Tegenwoordig heeft de stad de primeur van de snelst groeiende economie in Noord Amerika, dit vanwege de olie en gas industrie. Ik was er afgelopen week na een eerder bezoek ongeveer 3 jaar geleden en de stad is enorm veranderd; het is net als Amsterdam een grote bouwput. Helaas is het niet goed te zien op de foto.

De trip enaar toe is nogal lang want eerst vlieg je naar Salt Lake City en dan met een klein vliegtuig naar Calgary. In totaal is het ruim 5 uur vliegen zonder de overstap tijd en het 2 uurtijdsverschil. Maar komen aanvliegen op Calgary is wel erg mooi want ten westen van de stad doemen ineens de Rocky Mountains op. Dat zorgt voor een prachtig gezicht, zeker als de zon net ondergaat achter de bergen.

Helaas blijft het een business trip dus is er geen tijd om naar de Olympic Oval te gaan om een kijkje te nemen of om een uur naar het Noorden te rijden om de kaasboerderij van mijn 2de schaatsheld (de eerste ben jij natuurlijk Henri) te bezoeken: Evert van Benthem, 2-voudig Elfsteden tocht winnaar. Hij organiseert elk jaar een 100km en 200 km schaatstocht op een plas voor zijn huis en de 2 Nederlanders die voor "dat mooie bedrijf met die Oranje leeuw" in Calgary werken doen daar natuurlijk aan mee.

Dinsdag aankomen en donderdag weer vertekken is niet echt ideaal maar wel te doen. Dan is het toch wel weer lekker om uit een kleine Canada Regional Jet te stappen in een grote Boeing terug naar huis.